- THR LANCET
- Τρίτη 11 Μαρτίου 2014
Μετα-ανάλυση επιβεβαιώνει τη σημαντική βελτίωση τόσο στη συνολική επιβίωση όσο και σε άλλους δείκτες έκβασης
Υπόβαθρο
Οι επιμέρους μετα-αναλύσεις δεδομένων συμμετεχόντων σχετικά με τη μετεγχειρητική χημειοθεραπεία έδειξαν βελτίωση της επιβίωσης για τους ασθενείς με μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα (non-small-cell lung cancer, NSCLC). Στόχος μας ήταν να διεξαγάγουμε μια συστηματική επανεξέταση και μια επιμέρους μετα-ανάλυση δεδομένων συμμετεχόντων, προκειμένου να προσδιορίσουμε την επίδραση της προεγχειρητικής χημειοθεραπείας στους ασθενείς με εγχειρήσιμο NSCLC.
Μέθοδοι
Διεξαγάγαμε συστηματική αναζήτηση για δοκιμές με ημερομηνία έναρξης μετά τον Ιανουάριο 1965. Συγκεντρώσαμε, ελέγξαμε και αναλύσαμε τα ενημερωμένα επιμέρους δεδομένα των συμμετεχόντων σε αυτές τις δοκιμές. Τα αποτελέσματα (δημοσιευμένα και αδημοσίευτα) από τις επιμέρους τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες δοκιμές συνδυάστηκαν με ένα μοντέλο σταθερών επιδράσεων δύο σταδίων (two-stage fixed-effect). Η πρωτεύουσα έκβαση, δηλαδή η συνολική επιβίωση, ορίστηκε ως το χρονικό διάστημα από την τυχαιοποίηση έως το θάνατο (από οποιοδήποτε αίτιο), με τους ζώντες ασθενείς να «αποκόπτονται» στην ημερομηνία της τελευταίας επίσκεψης παρακολούθησης. Ως δευτερεύουσες εκβάσεις ορίστηκαν: η επιβίωση χωρίς υποτροπή, το χρονικό διάστημα έως την τοπική‐περιοχική και απομακρυσμένη υποτροπή, η ειδική για τη νόσο επιβίωση, τα ποσοστά πλήρους και ριζικής εκτομής, και η μετεγχειρητική θνησιμότητα. Με προκαθορισμένες αναλύσεις διερευνήθηκε κάθε απόκλιση στο αποτέλεσμα βάσει των χαρακτηριστικών της δοκιμής και των ασθενών. Για τις αναλύσεις, εφαρμόστηκε η προσέγγιση της ανάλυσης με πρόθεση θεραπείας (intention-to-treat, ITT).
Ευρήματα
Οι αναλύσεις 15 τυχαιοποιημένων ελεγχόμενων δοκιμών (2385 ασθενείς) έδειξαν ότι υπάρχει σημαντικό όφελος από την προεγχειρητική χημειοθεραπεία σε σχέση με την επιβίωση (αναλογία κινδύνου [HR] 0,87, 95% CI 0,78–0,96, p=0,007), ενώ επίσης έδειξαν μείωση 13% στο σχετικό κίνδυνο θανάτου (κανένα ενδεικτικό στοιχείο διαφοράς ανάμεσα στις δοκιμές, p=0,18, I2=25%). Αυτό το πόρισμα αντιστοιχεί σε απόλυτη βελτίωση κατά 5% της επιβίωσης στα 5 έτη, και συγκεκριμένα από 40% σε 45%. Το δοσολογικό σχήμα και το χρονοδιάγραμμα της χημειοθεραπείας, ο αριθμός των φαρμάκων, ο χημειοθεραπευτικός παράγοντας (πλατίνα) που χρησιμοποιήθηκε και το κατά πόσο ο ασθενής υποβλήθηκε σε μετεγχειρητική ακτινοθεραπεία δεν φάνηκαν να επενεργούν στην επίδραση ως προς την επιβίωση. Ομοίως, δεν υπήρξε σαφής ένδειξη ότι συγκεκριμένοι τύποι ασθενών, με βάση κριτήρια όπως η ηλικία, το φύλο, η λειτουργική κατάσταση (performance status), τα ιστολογικά χαρακτηριστικά και το κλινικό στάδιο, επωφελούνται περισσότερο ή λιγότερο από την προεγχειρητική χημειοθεραπεία. Τα αποτελέσματα για την επιβίωση χωρίς υποτροπή (HR 0,85, 95% CI 0,76–0,94, p=0,002) και για το χρονικό διάστημα ώς την απομακρυσμένη υποτροπή (0,69, 0,58–0,82, p<0,0001) ήταν σε σημαντικό βαθμό ευνοϊκά ως προς την προεγχειρητική χημειοθεραπεία, παρότι οι περισσότεροι ασθενείς που συμπεριλήφθηκαν είχαν αναπτύξει νεοπλάσματα σταδίου ΙΒ–ΙΙΙΑ. Τα αποτελέσματα ως προς το χρονικό διάστημα έως την τοπική-περιοχική υποτροπή (0,88, 0,73–1,07, p=0,20), μολονότι ευνοϊκά για την προεγχειρητική χημειοθεραπεία, δεν ήταν στατιστικά σημαντικά.
Ερμηνεία
Τα αποτελέσματα, τα οποία βασίζονται στο 92% όλων των ασθενών που τυχαιοποιήθηκαν, και κυρίως σε ασθενείς με νεοπλάσματα σταδίου IB–IIIA, δείχνουν ότι η προεγχειρητική χημειοθεραπεία βελτιώνει σημαντικά τη συνολική επιβίωση, το χρόνο ώς την απομακρυσμένη υποτροπή και την επιβίωση χωρίς υποτροπή σε ασθενείς με εγχειρήσιμο NSCLC. Τα αποτελέσματα καταδεικνύουν ότι η προεγχειρητική χημειοθεραπεία είναι μια έγκυρη θεραπευτική επιλογή για την πλειοψηφία αυτών των ασθενών. Οι τοξικές επιδράσεις δεν αξιολογήθηκαν.